admin | 30 Aralık 2015 | Genel, Tarih
Kayıların tarihi 2000 yıldan fazladır. Ancak sadece nehirlerde kullanılmaktaydı. Denize çıktıklarında ise genellikle kıyıdan gidiyorlardı. Giritliler bile Doğu Akdeniz’den dışarı çıkamadılar ve sayısız adanın karadan karaya kısa mesafeli yolcuklukları mümkün kıldığı Ege Denizi’nde kendilerini güvende hissettirler.
Yunan efsaneleri denizin uzak bölgelerini mitlerin etkili olduğu, gizemli yerler olarak gösterdi. Örneğin Homeros’un Odysseia’sı Batı Akdeniz’deki maceraları anlatır.
Deniz konusunda ilkler Fenikelilerdi. Büyükayının yedi yıldızının her zaman kuzey tarafında olduğunu ve yılın her mevsiminde bütün gece görülebildiğini fark ettiler. Fenikeliler bu gerçeğe dayanarak gemilerini ve hayatlarını ilk riske attılar. Büyükayı’yı gözlemleyerek her zaman hangi yönün kuzey olduğunu bildiler ve buradan da diğer tüm yönleri tahmin ettiler.
Karadan ve kara işaretlerinden uzak kaldıklarında bu bilgi kaybolma korkusunu önledi. Ayrıca Fenikeliler sadece yelkene ve rüzgara bağımlı olmayı da reddettiler. Rüzgar düzensizdi böylece Fenikeliler Mısırlıların yirmi yüzyıldır Nil’de kullanmakta olduğu kürekleri kullandılar. Kürekli gemiler yani kadırgalar bundan sonra Akdeniz’i 26 yüzyıl boyunca kontrol ettiler.
Kürekler ve Büyükayı’yı daima sağ taraflarına alarak, Fenikeliler batıya doğru yol aldılar. Büyükayı’yı sol tarafılarına almayı unutmayarak geri dönebileceklerini anladılar. Böylece MÖ 1100 yılından başlayarak Fenikeliler, Mısır’ın batısındaki Kuzey Afrika ve Yunanistan’ın batısındaki Güney Avrupa sahillerini ticaret yaparak ve bazen de yerleşerek keşfettiler.