admin | 17 Aralık 2015 | Genel, Tarih
Keten: keten bitki olarak örülebilen liflerden oluşur. Belirli bir miktar keten lifi birleştirilerek bükülür ve dayanıklı bir ip yapılabilirdi. Böylece keten kumaşta oluştu.
Tahmini olarak MÖ 6000 yıllarında keten kumaş kullanılmaya başlandı. Özellikle balıkçılıkta kullanılan keten sicimlerin ürüteminde kullanıldı. Bu sicimlerin örülmesiyle ağlar yapıldı. Sonuçta ince ağlardan kumaş oluşturulmaya başlandı. Ketenin ardından pamuk, yün gibi diğer bitki ve hayvan lifleriyle kumaş yapımı hız kazandı. Ağırlıklı olarak kürk kullanılırdı bu durum havanın soğuk olduğu zamanlar işe yararken, sıcak dönemlerde olumsuz etkiliyordu. Ağır, kokulu ve gözenekli olmamaları negatif yönleriydi. Ketenin geliştirilmesi; hafif, esnek ve gözenekli ve kolayca temizlenebilen giysilerin oluşmasını sağladı. O zaman günümüze kadar kullanılmaya devam edildi.
Orak: bitkilerin kesim ve yenilebilir hale gelmesi için insanlar belli aletlere ihtiyaç duydular. Olgun tahıl saplarının kesilmesi gerekiyordu. MÖ 6000 yılında bu amaçla oraklar kullanılmaya başlandı. İlk başta bitkilerin saplarınının dibini kesmek için kullanılan ve sopaların ucunda bulunan bıçak şeklindeydiler.
Saplar kesildikten sonra kabuğu yok etmek ve nişastayı un haline getirmek için tahıl iki taş arasında ovuluyordu. Bir taşın içine tahılın dökülebildiği bir oyuğu vardı ve diğeri de yuvarlaktı, kas gücüyle öğütmek için kullanılıyordu. Böylece el değirmenleri günlük hayata girdi. Ayrıca bu dönemde güçlü vahşi öküz evcilleştirilerek günümüzdeki evcil sığır türü ortaya çıktı.
Sallar: Suyun önemli bir besin ve güç kaynağı olması insanların sudan uzak durmalarını zorlaştırdı. İnsanlar bu nedenle yerleşim yeri olarak nehir ve göl kenarlarını tercih etti. Ayrıca besin kaydığı olarak da kullanıldı. Odunun su üstünde yüzdüğü fark edilince insanların da yüzebileceği anlaşıldı. MÖ 6000 yıllarında artık kendilerini sakin suyun üzerinde tutan odundan sallar yapmaya başladılar. Yüzme sayesinde ise sallara gerek duymadan az mesafedeki yerlere gidebildiler.