admin | 13 Aralık 2017 | Bilim, Bilim Adamları ve Kaşifler, Genel, Matematik ve Geometri
Belirli bir ifadenin doğru gibi olduğunu düşünen, fakat doğru olduğunu kanıtlayamayan bir matematikçi, bunu sonradan bir varsayı (tahmin) olarak geliştirebilir. Fermat’ın Son Teoremi bir varsayı değildir; Fermat belki yanılmış olsa da bir kanıtı olduğunu açıkça söylemiştir.
En ünlü gerçek varsayı ise Rusya’da çalışan Alman Matematikçi Christian Goldbach’a (1690-1764) aittir. Bunu açıklamak için ilk önce bir asal sayının, 1’den büyük ve sadece kendisi ve l’le bölünebilen herhangi bir sayı olduğunu söyleyeceğiz. Sonsuz sayıda asal sayı vardır. İlk birkaç tanesi 2, 3, 5, 7, l l , 13, 17, 19 ve 23’tür. Goldbach, 2’den büyük her çift sayının, iki asal sayının toplamı olarak (bazen bir yoldan fazla şekilde) ifade edilebileceğini buldu. Böylece 4 = 2+2; 6 =3+3; 8 = 5+3; lO = 5+5; 12 = 7+5; 14 = 7+7; 16 = 1 1+5; ı8 = 13+5; 20 = 13+7; 22= l l+ l l ; 24 = 13+1 1 ; 26 = 13+13; 28 = 23+5; 30 = 23+7; 32 = 19+13; 34 = 1 7+ 1 7; 36 = 23+13; 38 = 19+19; 40 = 23+ 17; 42 = 23+ 19 vb.
Şimdiye dek hiçbir matematikçi iki asal sayının toplamı olarak ifade edilmeyen 2’den büyük bir sayı bulamadı. Bütün matematikçiler bu tür bir sayının var olmadığına inanmıştır ve Goldbach’ın varsayısı doğrudur. Fakat hiçbir matematikçi varsayıyı kanıtlamayı başaramamıştır. Ancak bu türden şeyler matematiğin ve genelde bilimin heyecanı sayılır. Hiçbir zaman problemlerden tam olarak kurtulamayacağız; bazıları inanılmaz derecede hayal kırıklığına uğratıcı olarak kalacaklar.
Kaynak: Bilim ve Buluşlar Tarihi,